Rotter-damned

Toenemend geweld in Rotterdam? Vechtpartijen. Protest van de spoorvakbond VVMC. Wie blijft de stad tot het laatste plaatje herkennen?


Rotterdamned from masjinist on Vimeo.

Versnelde Spoorkennisbank Deurne Nijmegen

De videocamera ziet helaas het verschil tussen zon en schaduw niet goed meer. Toch is het opmerkelijk wat er gebeurt als de duisternis plotseling Verlicht wordt.

.

Michelle van Min - The Middle Path

'But no one wants to listen....'

Dat kan toch niet met zo'n prachtige en tegelijk krachtige stem? Luister zelf maar.

Even ter herinnering: T, R, E, I, N.

Wat er zich op het moment allemaal binnen NS speelt, is het personeel op en rond de trein een volkomen raadsel. Geen vraag wordt nog beantwoord, geen trein voldoet nog aan de minimale lengte en er wordt alles aan gedaan machinisten, conducteurs, servicemedewerkers en ander grondpersoneel het bloed onder de nagels vandaan te treiteren. Eerst krijgen we drie maanden geplande herfst - dus geen geld terug vragen waarschijnlijk - daarna wordt de nieuwe dienstregeling ingevoerd met veel meer treinen, tenzij de mogelijkheid bestaat dat er drie cm sneeuw gaat vallen of dat het 's nachts wel tien graden vriest.

En dat komt allemaal doordat die vervelende vakbonden niet willen onderhandelen over het 'Rondje rond de kerk.' Dat nieuws is zo goed getimed naar buiten gebracht, dat het bericht dat de treinen in februari 2011 stil stonden door de complexe en onnavolgbare communicatielijnen tussen NS en ProRail, flink overstemd wordt. Het hoofdkantoor lacht zich een breuk om al die machinisten en conducteurs die door reizigers en krantenlezers worden aangevallen. Die arme NS'ers in blauw mogen namelijk niets terug doen. Hen is elke vorm van communicatie verboden, zeker richting de pers. Vernederend.

Want denk nou eens even na. Een vereenvoudigde dienstregeling, bij NS, NS en eenvoudig, dat kan toch nooit slagen? Juist voor eenvoudige problemen weet NS de ingewikkelste, praktisch onuitvoerbare  oplossingen te bedenken. Landt er toevallig een zwaan tussen de rails, dan ligt het volledige spoorverkeer vast. Waag het dan niet met de meest eenvoudige oplossing te komen en het gewonde dier te redden. Het hooofdkantoor staat te koken van woede. Het liefst zou het de zwaan nog op het perron plukken, villen, vullen en roosteren. Dat is helaas echter dierenmishandeling, dan plukken, villen en vullen we de storingsmonteur maar.

De machinist droomt tussen de ruzies door zijn trein in het heelal. Zoals ik als kind altijd ruimtevaarder wilde worden, doet mijn trein het nu bijna op eigen kracht. Alleen een ballonetje heeft hij nodig. En een beetje lucht, maar daarvan heb ik ruim voldoende als ik zo eens boven me kijk...

Prison cell

Een korte etappe voor de Versnelde Spoorkennisbank. En eigenlijk een rit die de moeite waard is om onversneld van te genieten. Jammer dat ik bij aankomst in Utrecht toch nog op word gesloten.

Versnelde Spoorkennisbank: Dordrecht - Eindhoven (nacht)

Gefilmd met één beeldje per seconde door de niet geheel schone voorruit van een ICM (Koploper.)

Versnelde Spoorkennisbank: Sittard Roermond

Binnenkort online: de Versnelde Spoorkennisbank. Wegleren à la minute. Meer informatie volgt. Hier alvast het traject Sittard - Roermond v.v.

Typisch Hollands Tafereeltje

Huisje, boompje, beestje, treintje...

Geen plaats voor humor

De vorige post van maandag 13 augustus, is tijdelijk verwijderd. G-krachten zullen ooit wel ergens weer verschijnen, maar dit was een heel ongelukkig moment.

Hij lachte minstens twaalf keer per minuut.

Wil degene die de tijd heeft stilgezet,

Deze alsjeblieft,

Weer op de rails zetten..?

Hello and Goodbye

Begroeting bij binnenkomst in Houten.




Deze blik krijg je als je Utrecht verlaat.

Micha Wertheim

Is de cabaretier grappig omdat hij een rol speelt, omdat hij zichzelf is of omdat hij speelt dat hij zichzelf is en dus een rol speelt. En wat als hij daarbij zo overdreven een rol speelt dat hij niet zichelf is, maar ook niet de cabaretier? Zij zijn keuzes eerlijk zijn keuzes, of zijn zijn keuzes gemaakt door de rol die hij speelt, de rol waarin hij op een overdreven manier zichzelf speelt om te laten zien dat hij niet zichzelf is als bewijs voor zijn zijn - zijn être - als cabaretier?

Ik weet in ieder geval niet meer wie Micha Wertheim is. Dat weet hij zelf waarschijnlijk ook allang niet meer. Zijn columns in Vrij Nederland blijven - als rots in de branding - goed, en zo niet goed, dan toch tenminste origineel.

Vogels / The Birds from masjinist on Vimeo.

Veel vogels rondom het spoor zijn echte lijkenpikkers. Slechts weinig mensen beseffen dat deze vogels geregeld mensenvlees eten. Is dit een horrorverhaal? Nee, veel eerder een mooie gedachte....

Out of Sight (敲敲)

Bekijk de wereld eens door de ogen van een klein, maar fantasierijk... blind meisje. Prachtig getekend en eigenlijk helemaal niet zo ver van de werkelijkheid. Een bus is toch niets anders dan een pijprokende man op wielen?

Spotten

Er zijn spotters,
die spotten met hun leven.

Een trein missen is niet altijd erg

Van geluk gesproken...

Eigenlijk zou de machinist nu de kans moeten krijgen deze persoon, in het openbaar, langzaam te wurgen

Vogels (de trailer)

Zeer binnenkort op Spoormachinist.com en Machinistlog.nl:

 Vogels 

Geen enkele machinist wil het meemaken, allemaal worden ze ermee geconfronteerd. Nu eerst de trailer, later het hele verhaal zoals dat door KRO's Goudmijn op 26 juni 2011 is uitgezonden.

Gebaseerd op Het verhaal van de Kraai, meesterlijk bewerkt door Heleen Hummelen, die een muisarm moet hebben gekregen van het knippen en plakken van de door mij uitgesproken tekst.

Helder eind

Op weg naar het einde van Nederland
- Over een enkel spoortje,
Zodat geen tegenligger het landschap kan kleuren -
Is een veilig sein al een baken van hoop.

Na het laatste groen,
verdwijnt alles onherroepelijk in donkere tinten grijs.
Je vastklampen aan geel
Maakt het duister alleen maar angstaanjagender.

Des te verbazingwekkender dat dit zwarte gat,
Op de grens van land en water,
Leven en dood,
Uitgerekend 'Den Helder' wordt genoemd.

Open deur

Open deur, met veel gevoel voor drama gebracht door een SLT.

Tussen Tiel en Den Haag

De regen is van korte duur en zorgt voor schonere ruiten.


Landschappen in de hemel.


Heeft het net geregend?


Culemborg, laag.


Culemborg, hoog.


Metaaldetector?


Houten.


De verschrikkelijke MAZ 220 is sinds het naderende bankroet van Italië een stuk vriendelijker.


Werkzaamheden bij Lunetten.


Een warm welkom.


Er dreigt iets vanuit Utrecht, maar het hoofdkantoor houdt zijn kaken stevig gesloten.


Verblindend...



V


Wateroverlast Gouda.


Onmiskenbaar Den Haag.

Opgesloten tussen twee treinen...

Tja, op deze manier miste ik mijn intercity naar Maastricht.

Bloemetje op de Floriade

Spookstation op de route van het Nachtnet

Klap Roos

Afscheid van de dirigent

Afscheid van Schiermonnikoog

Afscheid van Artikel 1

Afscheid van Venlo

Afscheid van de Airco

Afscheid van het Friese Licht

Afscheid van Strijp S

Afscheid van de Floriade

Genoeg afscheid voor nu. De volgende keer meer.

Floriade 2012

't is net de Intratuin, maar duurder en met een slechte catering. Maar toch ook met bijzondere planten en bloemen.

Tweede landelijke Dag van de Machinist

Tweede landelijke Dag van de Machinist.
Klaprozen, klapstoelen, klapkussen en klappen in Tilburg.
Met als toegift enkele klapstukken van de Floriade.
Veel plezier ermee, ik ga nu een uiltje klappen.

Friesland en Pieter van de buren

Een weekje Esonstad in Friesland. Bij Ostmahorn aan het Lauwersmeer. Om te beginnen drie filmpjes tegen de heimwee. Wat een prachtig land. Het eerste filmpje gaat over de ontvangst door een nogal ongebruikelijke huisbaas na de heenreis. In het tweede herbeleef je de ramp van meer dan 100 jaar geleden in Moddergat en het derde speelt zich af bij de buren in Groningen. Gaat over peuters in een crèche.

Goudvis in een kooitje

Gedichten van een gedreven gezicht, zoekende ziel, dolend dwaallicht, hunkerend naar de horizon, vergeefs vragend, onderweg ontdekkend dat toch alles anders is dan haar bezige brein haar verleidelijk voorgelogen had. Gevangen in geluk en daarom verdrietig verlangend naar vrijheid. Met slechts een vogel in een kom en een vis in een kooitje, gaat ze voor goud. 

Ze ziet zichzelf rond rennen rondom groene gronden, gespannen nadenkend over het niets in haar net. Besluiteloos ben ik bang, angstvallig afwachtend, aftellend tot ze van de aarde valt, Venus en Epsilon Virginus in het vizier. Wijzend naar waar de wind waait, dag-dromend Dichtgezicht.

Een eerste begroeting tussen beelden van een sputterende spoormachinist en gedichten van een gevoelig dichtend dichtgezicht. Zoekend naar zekerheid vallen van tijd tot tijd geniepige gaten en schuurt de schubbige, vóór de vogel is gevlogen en de goudvis is verdronken, zouteloos naar de zilte zee.

Maar altijd als twee talen in één enkelvoudige gedachte gevangen gehouden worden, worstelen woorden in vurige vlammen. Ze smeken de smid om stalen slagen die verbuigen en verkorten, verbreken en verbinden, vergroten, verkleinen en verwijzen naar een ver voltooid verleden.  Huiveringwekkende hamerslagen huilen en helpen hunkerende vaste vrouwelijke voornaamwoorden in vlammende voordrachten verbazingwekkend vlot vervoegen van vulgair vragend voorzetselsvoorwerp in verlokkelijk verleidelijke voorzetselsvoorwerpszin.

Vraagteken!

Euhh, ik bedoel gewoon dat de som meer is dan de delen en tot de volgende keer.

Hooikoorts

Hooikoorts? Masjinist heeft met pollen een kunstwerk gemaakt zodat je, zonder een vinger buiten te steken, toch van de treinreis kunt genieten. Hij weet hoe erg deze allergie onverwacht toe kan slaan. De gebruikte pollen kwamen letterlijk zijn neus uit.

Grey Day

Een sfeer-schildering door masjinist.
*                                                           *
Grey Day
*                                                                    *

Imaginaire olieverf op digitaal doek.

Voltooid op 14 april 2012.

Geïnspireerd op de song Grey Day van de Britse ska-band Madness

Grey Day

It's well past midnight as I lie

In a semi-conscious state.


I dream of people fighting me


Without any reason I can see.



After eating I go out,


People passing by me shout.


I can't stand this agony


Why don't they talk to me?

In the morning I awake,


My arms my legs my body aches,


The sky outside is wet and grey


So begins another weary day.


So begins another weary day.



*_*_*

Tekst: Mike Barson

***

Verscheurd spoor

Hier lopen we nog hand in hand. Voor altijd, tot de dood ons scheidt. De koeiekoppen voorspellen iets anders. De toekomst ligt nu nog in de mist besloten, maar al, veel sneller dan verwacht, zullen onze sporen twee verschillende richtingen kiezen. Ik vraag het je nog een laatste keer. Ik smeek je tot het volgende wissel: Blijf bij mij, haak aan, spring achterop, dan neem ik je mee naar de havens aan de horizon.

Opnieuw verdwijn je, sla je me van je af. De rest van mijn weg, leg ik zwijgend, in treurnis af. Slechts één zekerheid houdt me overeind. Er komt een volgende ronde. Ik zal je net zolang vragen met me mee te gaan, tot de veren in mijn stroomafnemers het begeven en ik oud en opgegeven naar de sloop zal worden afgevoerd. Maar ook daar zal ik blijven hopen. Beloof je me, dat je als we smelten in de gloeiend hete ovens, mijn hand zult grijpen? Staal zijt gij en tot staal zult gij vergaan. Na de koude douche, zal niemand ons nog kunnen scheiden. Zelfs niet de dood.

Drie sporen, twee seinen...

Drie sporen, twee seinen. Rood, dus een kans van één op drie. Russisch roulette, of een gecalculeerde gok?

Horrorwinter

Het was ons van alle meteorologische kanten beloofd: de winter van 2011-2012 wordt een ware horrorwinter. Nou, twee sneeuwbuien en een paar dagen (gevoels)temperaturen van minder dan min tien. Dat was alles. Alleen NS en ProRail speelden het spelletje van de meteorologen mee en wisten reizigers een dag of tien een horrordienstregeling te presenteren. De rest van Nederland heeft zich zwaar onvoldoende ingezet om er echt een horrorshow van te maken deze winter.

De Lente Barst

En plots was het moment daar. En nog exact op tijd ook. Het ene seizoen verdween en het ander stond al klaar. De horrorwinter verdween geruisloos. Niks gepresteerd alleen de NS een beetje gepest. Het is nog even wennen aan al het paars, geel en groen, maar het is wel degelijk lente!

Stervende zwaan

Dichte mist, laagstaande, verblindende zon, ijs op de spoorbielzen. Het lijkt een post-apocalyptische wereld. Goed versus Kwaad. Wit tegen Zwart, Gandalf tegen de Balrog.

Ver voorbij het slagveld, de stad bijna gehaald, sterft een Zwaan. De Witte Zwaan. Of is het bedrog? De Zwarte in vermomming...

***

Door het oog van de machinist

Zo ziet de winter op het spoor er uit, gezien door het oog van de machinist.

Een horrorwinter?

Dat valt wel mee.

Al was het opletten geblazen bij CODE ROOD.

De rode lijnen geven de verstoorde trajecten aan. Zelden heb ik er meer tegelijk gezien dan op 8 februari 2012.

Op weg naar de geboortegrond van Rowwen Hèze...

Eine boom, twieje wurd!

Helmond, verlicht als in de kerstnacht.

Hispeed door een besneeuwd landschap.

Naar de veilige thuishaven.

De eindhaven: Eindhoven.

Van mij mag Koning Winter dit jaar nog een keer terugkomen!

(En wraak nemen op degene die in één nacht alle sneeuw heeft geruimd.)